به گزارش صدای ازنا: در زمانهای گذشته افرادی که قصد ارسال نامه یا خبر را داشتند از آن‌جا که شهرها کوچک بود، آدرس‌ها پیچیدگی‌ نداشت ، گاهی  به جای «عنوان مراسلات»، از «نشانه تلگرافی»، «عنوان تلگرافی» استفاده می‌کردند.

در واقع، گیرنده نامه شناخته شده تر از آن بود که نیازی به توضیحات آدرس باشد، شهر ازنا کوچک بود و از محلات و خیابانهای امروز خبری نبود

دستگاه تلگراف ازنا در ساختمان اجاره ایی محمد تقی خان فولادوند در محل کنونی افتتاح شد و خبرها و نامه ها را از شهر ازنا به شهرهای مختلف و برعکس مخابره میکرد.

با ایجاد تلفن ازنا شماره ها ۲ رقمی بود . پس از آن سه و چهار رقمی شدند‌.

تلگراف ازنا با وجود تلفن تا سال ۱۳۶۵ خورشیدی به کار خود ادامه داد و پس از راه اندازی اولین دستگاه پست تصویری یا همان فکس ، برای همیشه به خاطره ها پیوست.

نسل کنونی با تلگراف ازنا آشنایی ندارد و اصلا نمی دانند کارکرد آن چه بود و چه پیامهای تلخ و شیرینی از آن مخابره میشد.

اکنون هر شهروند ازنا، تلفن همراه با دنیایی از امکانات دارد